Kernafvalwater

Kernafvalwater is niet gelijk aan kernafval, water. Kernafvalwater is schadelijker, inclusief tritium, en bevat 64 soorten radioactieve stoffen. Nadat nucleair besmet water in het mariene milieu terechtkomt, wordt het eerst door zeestromingen meegevoerd en verspreidt het zich naar verschillende oceanen.

Bovendien zal de verspreiding via het mariene ecosysteem, bijvoorbeeld via de voedselketen, voortduren en kan het ook het menselijk lichaam binnendringen via de consumptie van vis en zeevruchten, wat bepaalde potentiële gevolgen kan hebben voor het mariene ecosysteem of de menselijke gezondheid. Volgens eerdere monitoring van de kernramp in Fukushima zal de meeste verontreiniging zich oostwaarts en vervolgens over de Stille Oceaan verspreiden.

Een klein deel van deze verontreinigende stoffen zal het zuidwesten binnenkomen via het westelijke Pacifisch gebied.ific membraanwater. Omdat de radioactieve elementen in nucleair afvalwater sterk radioactief zijn en hun fysische eigenschappen zeer stabiel zijn, bestaat de huidige behandeling van nucleair afvalwater uit het concentreren van de radioactieve elementen door middel van specifieke technische middelen, waarna de afvalvloeistof wordt geloosd die voldoet aan de radioactiviteitsnorm.

Momenteel worden onder meer de volgende methoden voor de behandeling van nucleair afvalwater op grote schaal toegepast:

(1) Neerslagmethode: De precipitatiemethode bestaat uit het toevoegen van een neerslagmiddel aan het nucleaire afvalwater. De coprecipitatiereactie van de chemische samenstelling en radioactieve elementen in het neerslagmiddel wordt gebruikt om het gehalte aan radioactieve elementen in het nucleaire afvalwater te verlagen. De meest gebruikte industriële neerslagmiddelen zijn momenteel voornamelijk aluminium- en ijzerneerslagmiddelen, calciumcarbonaatneerslagmiddelen en fosfaatneerslagmiddelen.

(2) Adsorptiemethode: Adsorptie is een methode waarbij adsorbentia worden gebruikt om radioactieve elementen te adsorberen. Dit is een fysische behandelingsmethode. Dankzij de ontwikkelde poriënstructuur en het grote specifieke oppervlak heeft het adsorbens een sterk adsorptievermogen. De meest gebruikte adsorbentia zijn momenteel actieve kool, zeoliet, enzovoort.

(3) Ionenuitwisselingsmethode: Het principe van de ionenwisselingsmethode is het gebruik van ionenwisselaars om ionen uit te wisselen met nucleair afvalwater, om zo de radioactieve ionen uit nucleair afvalwater te verwijderen. De radioactieve ionen in nucleair afvalwater zijn voornamelijk kationen. De positief geladen actieve groepen in de ionenwisselaar kunnen dus worden uitgewisseld met de radioactieve kationen, en de radioactieve ionen kunnen vervolgens in de wisselaar worden uitgewisseld. Veelgebruikte ionenwisselaars worden onderverdeeld in twee categorieën: organische en anorganische ionenwisselaars. Organische ionenwisselaars zijn voornamelijk ionenwisselaarharsen, anorganische ionenwisselaars zijn kunstmatige zeoliet, vermiculiet, enzovoort.